Tatusia córusia

Dziś zacznę od zdjęcia, od którego wszystko się zaczęło:

http://demotywatory.pl/4126995

Jakie to prawdziwe Moje Drogie! Och, my głupie matki! Myślimy, że urodzimy córkę, tak samo piękną jak my same! Tak samo lubiącą koronki, kokardki, diamenty itp. itd. Mamy nadzieję, że przekażemy jej tajemne sekrety makijażu, nauczymy stylu czy sztuki gotowania. 

http://noviamor.muzy.com/post/144989613-love-pink

Jednak rzeczywistość bywa inna! Brutalna i… męska.

Córusia tatusia woli tampki, grę w piłkę, sporty ekstremalne i bijatyki z chłopakami. Mało?

http://shechive.files.wordpress.com/2010/09/a-dad-and-kid-6.jpg?w=500

 Niewiele się zmieniło to od momentu, kiedy jeszcze nie raczkowała. Już wtedy była wpatrzona w ojca jak w obrazek! Dlaczego? To proste! Kto lepiej niż tata bujał, kołysał, fruwał z całą gondolą czy fotelikiem po domu udając odrzutowiec, tańczył z Małą na ramieniu (choć zawsze podobnych pląsów unikał jak ognia). Och, jak ciężko było go wyciągnąć na parkiet na weselu czy bankiecie… A teraz? W tany idą razem przy każdej muzyce, disco czy hip-hop, r&b czy jakakolwiek inna. Mamie brakowało czasami tej siły do takich dziwactw. Tata siłę miał zawsze.

http://indulgy.com/post/0zpASUnUE1/baby

To mama jest ta surowa, która myśli o wszystkim i przed wszystkim chce przestrzec, przez co często jest TĄ ZUOM No i wychodzi na tym tak a nie inaczej.

No bo tata…

• pozwala na  więcej. Kiedy mama mówi, że wystarczy czekolady na dziś, wyjmuje po kryjomu cukierka z kieszeniJ
• kocha bezwarunkowo

 http://tiredofbull.tumblr.com/post/11613534058/adnanali-tendernes

•     jest najlepszy w przejażdżkach na barana
•   nie mówi ,że tak „nie wypada robić” lub, że „grzeczne dziewczynki tak nie robią”

  

   http://www.buzzfeed.com/ariellecalderon/reasons-theres-no-bond-quite-like-a-father-daughter-relat

•    uczy po kryjomu sztuk walki, które sam opracował
• zawsze usypia pierwszy nad czytaną książką wieczorami :)

http://piercingsandink.tumblr.com/post/22284551723

•   zawsze dotrzymuje tajemnic, jak wtedy, gdy wazon się stłukł (sam, oczywiście)
•  i zabiera na ciekawsze spacery niż te do parku J

http://projectcaitlinslife.blogspot.com/2013/05/taco-bout-fun-cinco-de-mayo.html

Ciekawa jest kwestia dziedziczenia pewnych cech osobowości przez nasze Pociechy.

Zastanawia mnie na ile są to geny, a na ile, fakt, że nasze dziecko patrzy i widzi jak zachowujemy się w na co dzień i w innych nietypowych np. stresujących sytuacjach i rejestruje wszystko na swojej karcie pamięci w małej główce. Czy to nie jest tak, że pewność siebie mamy, bo taką pewną drogę pokazywali nam rodzice. Mówili, że warto próbować nowych rzeczy i wyzwań i nie ma czego się bać, bo strach jest dla tchórzy? Czy nasi rodzice szybko wpadali w gniew, mieli skłonność do długiego trzymania urazy lub byli nadopiekuńczy? Widzisz podobieństwo u siebie? Być może dzieci ich dzieci też wykażą podobne cechy. Ciekawe czy da się to jakoś kontrolować, bo jak widać w 90% przypadków chyba działamy jak roboty. A wszystko ma źródło w naszej podświadomości.

http://www.speckledbirdart.com/blog/modern-newborn-photography-its-a-girl-kristin-and-michael/

Pomyślmy o tym na przykładzie sposobu mówienia, formułowania zwykłych zdań, odruchów i innych zachowań. Logiczne, prawda? Wychodzi na to, że to czyste naśladownictwo. A nasze Maluchy są najrozumniejszymi małymi istotami świata, które chłoną całokształt otaczającej rzeczywistości jak gąbka.

http://s3-ec.buzzfed.com/static/enhanced/webdr06/2013/5/19/19/enhanced-buzz-27041-1369004925-4.jpg

Nie ma znaczenia , ile rodzic nakłania dziecko do optymizmu, jeśli ten sam rodzic reaguje negatywnie do większości sytuacji. Dobrze zdawać sobie sprawę z tego, że po spędzeniu dużej części swojego życia obserwując reakcje swoich rodziców w różnych okolicznościach , można nauczyć się radzić sobie z życiem podobnie .

 http://media-cache-ec0.pinimg.com/originals/0f/95/f1/0f95f1c838cd81221f7461c911287585.jpg

Nie wiem tylko, czemu tym obiektem obserwacji jest częściej tata niż mama :p

Z takiej dedukcji wynika pewien znaczący pozytyw. Jeśli nie dziedziczymy, to można pewnych cech dziecka nie nauczyć. Pewnych-> tych złych.

No i oczywiście, gdyby chodziło o dziedziczenie cech po rodzicach to bliźniaki miałyby tą samą osobowość, a jak wiadomo nie mają! Przypadek? :D

https://weheartit.com/entry/77911260/search?context_type=search&context_user=4671366&query=dad

Twoja córka chce bohatera i wybrała na niego właśnie tatę. Chce kogoś mądrzejszego, silniejszego i przy którym czuje się pewnie w każdej sytuacji. Uwielbia być przez niego adorowana i w centrum jego uwagi.

Poza tym bohaterowie nigdy nie uciekają i bronią przez złem, dlatego są takim autorytetem!

Dziewczynki czują się bezpiecznie przy mężczyznach, jak widać już od najmłodszych lat. 

....a prawda jest taka, że nawet kiedy czujemy maleńkie ukłucia zazdrości o tą niezwykłą więź i hipnotyczna relację dwóch istot obcego gatunku to w głębi serca rozpiera nas radość i niezwykle przyjemne ciepło. Nie ma przecież nic piękniejszego niż nasz nasza ukochana dwójka spędzająca magiczny czas razem :)

Więc nie bójcie się, ułatwiajcie ten kontakt i wspierajcie każdą inicjatywę, spokojnie czekając na okres dorastania. Wtedy nasze kobiece rady okażą się bezcenne :D

wasza A.